τόπος, μια θέση μέσα στην έκταση της φωνής. Αριστόξ. (Αρμον. Ι, 10, 24-26 Mb): "η μεν ούν επίτασίς εστι κίνησις της φωνής συνεχής εκ βαρυτέρου τόπον εις οξύτερον, η δ' άνεσις εξ οξύτερου τόπον εις βαρύτερον" (τέντωμα [όξυνση] είναι συνεχής κίνηση [μετάβαση] της φωνής από μια χαμηλότερη θέση σε μια ψηλότερη και χαλάρωση [χαμήλωμα] από μια ψηλότερη θέση σε χαμηλότερη).
Τόπος της φωνήςˇ περιοχή της φωνήςˇ Αριστόξ. (ό.π. 7, 18): "περί του της φωνής τόπου καθόλου" (περί της περιοχής [στην έκταση] της φωνής γενικά). Ο Βακχείος (Εισ. 44, C.v. J. 302, Mb 11) καθορίζει τρεις "περιοχές της φωνήςˇ ψηλή, μεσαία και χαμηλή". Ο Ανώνυμος (Bell. 76-77, 63) καθορίζει τέσσερις: υπατοειδή υπατοειδής, τόποςˇ η περιοχή της υπάτηςˇ η χαμηλότερη περιοχή της φωνής., μεσοειδή μεσοειδής, τόποςˇ η μεσαία περιοχή της φωνήςˇ η περιοχή της μέσης., νητοειδή νητοειδής, τόποςˇ η περιοχή της νήτης. και υπερβολαιοειδή υπερβολαιοειδής, τόποςˇ η περιοχή της φωνής που περιλαμβάνει όλες τις νότες πάνω από τον νητοειδή τόποˇ η περιοχή των υπερβολαίων..